.jpg)
– latest thing from Q-branch
Kalm aan vriend, onthou wie er
betaalt voor deze trip. Er is iets
onder, diep in de woorden, hier
waar blauw zwart wordt – waar
gif wegglipt.
Waar ‘niets’ het begin
is van wat steeds beter
wordt, een vreemde constructie,
een bouwsel
al tijden bewaard, wat je aan de
rotsen kan zien waarbij mensen
scherven nog spannend en sluw
vinden.
Dat op te graven, nu we hoorden
dat onze oren, openstonden voor
het verzaken van de noodzaak…
Dat het ‘begin’ niet in de materie
ligt, zelfs niet in geestelijke stof,
kan duidelijk zijn. Een begin ligt
hoogstens in ’t verloop, dat zich
eraan optrekt, is in die zin direct
onzichtbaar. De mooiste dingen,
dat wat het langst overleeft, zijn
niet begonnen, doch ontwikkeld
uit een plotselinge en goddelijke
adem die hen leven inblies – ex
nihilo. Dit mooiste zal opwellen
uit een zwarte holte, waarin niet
het leven, maar de dood, wetten
stelt.
Wat is de noodzaak: het is het
vinden, van leven
waar er al leven is, omdat het
op een dag te laat
is om beslissingen te herzien.
De tijd is een bulldog met de
Union Jack op de rug. Een dossier – met
onbegrijpelijke titel
die je de vraag stelt
waarom draaideuren zo’n overvloed aan
sprankelend glas tonen.
Je vraagt je af, waarom niet dood blijven.
Je bent Godot. Geluk
is niet iets, waar je (voor een test) in moet slagen. Kán slagen.
Je opent – gaat buiten, je wás binnen en ziet de straat, je bent
een spion.
Je kan aan een tekst, aan een schilderij altijd zien of er licht in
de tunnel glimt.
Je vraagt je af waar er helden zijn.
Je vindt dat er meer dingen willen
zijn.
Dingen die we samen mogen doen.
Wíllen
doen, je drijft in de gesperde muil
van de Chinese draak, je open rug
in een zijden chiton. De rode lamp
boven de croupierstafel.
Een gerasterde ring in iemands oor.
Het is onmogelijk
aan goeie vrienden te ontkomen.
Een luchtig domein van de opkomende
zon
boven Stonehenge verkennen, door met
vogelbotten, wervels en verstandskiezen
te dobbelen.
U ziet, je kan aan
je huidsensoren van dit woord altijd
de dag zien waarop een doorzichtig
plafond een pikzwarte nacht, boven
een
verlichte baai laat zien, waarin
de aankomst van de zilverhaai
of een sampan
openglijdende
deuren van een lift in een luxueus
hotel nabootst. Je weet, dat
de kenmerken van rijkdom
en weelde
afhankelijk zijn van een inertie
en inspanningen van de andere
klasse.
Zo is een je openende redevoering
doorgaans gebaseerd, op de meest
eenvoudige gedachte en berichten
die in een lager stratum van maag
en instinct
naar de oppervlakte borrelen.
De Romeinen
begrepen en verkenden bloed, en het voedsel
dat ze
offerden aan de goden. Een kleine schijf met
magische letters, heetten ze een munt. Zonde
bekroonden
zij met cryptische beloningen zoals nieuwe
scheerzeep, advertized on teevee, pas echt
tot zijn recht komt in het leerproces van in
de spiegel –
wanneer je jezelf eindelijk ziet, vermomd
in een witte baard op een nou ouderwetse
manier.
Je reikt altijd naar de hoogste plank, met je
tippen op een houten stoel ook al riskeer je
een val.
We zijn, allemaal, een stelletje aanstellers,
niet dan?
Comments